انقلاب عیسی از امپراتوری رُم تا خاورزمین
انقلاب عیسی از امپراتوری رُم تا خاورزمین
✍?اسدالله زهرهوند/ لار
?محقق حوزه ادیان
?این روزها جهان مسیحیت، زنده شدن و برخاستن دوباره مسیح را جشن میگیرد.
?هرگز از اندیشه و گمان امپراتورهای رُم هم نمیگذشت که روزی مرد جوانی از یکی از مستعمرات کوچک رم، بدون جنگ و ستیز سراسر امپراتوری و مستعمرهنشینهایش را فتح کند.
?مردی درودگر از مادری که معمولیترین نامها را که بسیاری از دختران یهودی بر خود داشتند بر خود داشت، بر ابرقدرت باخترزمین پیروز شد و با شتابی شگفت سرزمینهای شاهنشاهی خاورزمین، ایران، را درمینوردید.
?دیگر، مادران لبنانی، فلسطینی، سوریانی و دیگر سرزمینهای خاورمیانهای، دلنگران قربانی شدن کودکانشان برای ایزد “بَعل” نبودند، زیراکه باور کرده بودند که مسیح، یک بار برای همیشه برای آمرزش جهانیان قربانی شده است؛ اسطوره مسیح جای اسطوره بعل را گرفته بود، اما تفاوت بسیاری بود میان خدایی که خون کودکان را طلب میکند با خدایی که خونش را به انسانها پیشکش میکند تا ایشان را زندگی بخشد و گناهانشان را ببخشاید.
?هم کاهنان دژخیم و تندروی یهودی و هم رومیان خودخواه و مغرور چه شادیها کردند، با خود میاندیشیدند که برای همیشه از دست این جوان یهودی و اندیشههای نو و خطرناکش که نشانهای از خواستههای جوانان نواندیش و سرکش یهودی بود رهایی یافتهاند.
?بیشتر پیروان عیسی بر این باور بودند که او سه روز، پس از اینکه بر چلیپا کشیده شده، اینک قد برافراشته و از گور برخاسته است، مانویان را اما باور این بود که او هرگز بر چلیپا نرفته است، زیراکه پیش از آن به آسمانها بالا رفته است، برای همین، مؤمنان مسیحی تنها سه روزی را که میگفتند عیسی در گور خفته است به سوگواری، ماتمسرایی، تعزیهگردانی و یاد کردن دردهای او میپردازند، سپس شب را تا بامداد به احیا و تسبیح میگذرانند، پس از آن جشن بزرگ “قیام مسیح” را برپا میکنند، زیرا چه عیسی بر دار رفته و سپس برخاسته بود و چه بر دار نرفته و به آسمان رفته بود، امید خشکمقدسان یهودی و دژخیمان ددمنش رومی را همه بر باد داده بود و بار سنگین ستمهای هر دو را از دوش مردمان برداشته بود.
?نخستین کسانی که پس از زنده شدن با او دیدار کردند، به گفته انجیلها زنان بودند؛ مریم مقدس به همراه روسپی توبهکاری به نام مریم از روستای “مَجدَلیه”و خواهرش “مارتا”.
?آری اینچنین یک نجار یهودی بار خرافات کاهنان و ستمهای رومیان را از دوش مردمانش برداشت و در برابر چشم آنان که در مرگش، شادیها کردند همه ساله میلیونها نفر زنده شدنش را جشن میگیرند