غذاها، پیامآورانی از سوی خدا
غذاها، پیامآورانی از سوی خدا
اسدالله زهرهوند/ لار/محقق حوزه ادیان
?نیاکانم آب را مادر خود یا دختر کائنات میدانستند، آنها آب را تنها نمیآشامیدند، آنان آب را میفهمیدند.
?آب همه پیکرش را میدهد، سر تا پایش را به پای درخت، گُل و هر زندهای میریزد تا به ما بیاموزد که تنها کسی که به هنگام بخشیدن، درنگ میکند و میخواهد بخشی از خودش را برای خودش نگه دارد انسان است.
?مسیح (د) گفت: “هر کس بخواهد جانش را نگه دارد آن را از دست خواهد داد و هر کس آن را در راه خدا بدهد آن را به او باز پس خواهد داد و خداوند، عشق است…”.
?هستی بر گرد نگار خود میچرخد، میگردد، طواف میکند از ریزترین ذرهها تا بزرگترینها و غولپیکرترینها، اما تنها انسان است که گردیدن بر گرد نگارش را از یاد برده و باید دوباره به یادش بیاورند.
?تکدختر کائنات، ای آب پریپیکر تو آموزگارم میشوی، اما اگر هر دم در دسترسم باشی آوای آموزش مادرانهات را نمی شنوم، اما هنگامی که تو را ارج مینهم و از بامداد تا شامگاه به تو میاندیشم، میفهمم که در سراسر سال تنها به دید ابزاری برای فرونشاندن تشنگی آزمندانه خود به تو نگاه کردهام و هرگز مانند شاگردی، در پیشگاهت زانو بر زمین نزدهام و از تو نیاموختهام و به پیامهای الهی تو گوش ندادهام.
?و نان، پارههای پیکر زندگی، پیامآور سرچشمه نعمتها، چه خوشیبخش است خوردن و نخوردن تو، چه اگر از آفریدگار، رویگردان شوی او تو را به سوی خود فرامیخواند “یا مَن یَدنوا اِلی مَن دَنا مِنه، ای که نزدیک میشوی به کسی که به تو نزدیک میشود”، “یا مَن یَدعوا اِلی نَفسِهِ مَن اَدبَرَ عَنهُ، ای آن که به سوی خود میخوانی آن که را به تو پشت میکند” (نیایش آدینه صحیفه سجادیه).
?خوردنیها از سوی آفریدگار و سرچشمه هستی آمدهاند تا به ما بچشانند مزه زندگی را، مزه بودن را تا از بودن لذت ببریم، از دیدار برآمدن آفتاب، از دیدن لبخند مسیحایی کودکانمان و از لبخند کودکانه مسیحهایمان.
?تا هنگامی که از درون به زندگی مینگریم، ارزش آن را نمیدانیم، باید گاهی هم از بیرون به زنده بودن نگریست، به آب (مادر ما) به نان (بردار زندگیبخش ما)، به ارزش دستهایی که زندگی میبخشند و همزمانی ایام “رِنت” و روزه مسیحیان با روزهای روزه مسلمانان، یعنی همه فرزندان انسان، بیشتر از اینکه تشنه و گرسنه آب و نان باشند، گرسنه معنویت هستند.
?هللویاه ( הללויה )، سبحانالله، و اَشِم وُهو؛ صلح باشد، آمین آمین، تا ابد، آمین.
خیلی جالب وادیبانه نگاشته شده است. دست شما درد نکند بااین اوصاف این حضرات. نان. واب. مردم. را هم نایاب وکمیتب کرده اند ومردم سخت در مضیقه. زندگی. هستند. درود برشما
سلام
واقعا عالی بود استفاده بردیم